Wat maakt dat je je ergens thuis voelt? Is het je huis waar je woont, je omgeving waar je vrij en veilig op straat kunt? Is het de geur van zeep, de smaak van je lievelingsgerecht of het geluid van de klok aan de muur? Misschien is thuis eerder een denkbeeldige plek dan de plaats waar je woont of vandaan komt. Of het nu gaat om een voorouderlijk land of droomhuis: ‘thuis’ is een plek die zijn intrek inneemt in je herinneringen, leven en dromen. Kom kijken hoe talentvolle kunstenaars omgaan met dit thema. Expositie stat in de hal, langs de trappen van Rozet en in expositieruimte De Vis op de derde verdieping.

Muziek- & danstheater Schitterende schaduw is gebaseerd op sporen uit het koloniaal en slavernijverleden van Nederland. Het laat onderbelichte delen van de geschiedenis zien, de schaduwkant van de welvaart en de doorwerking ervan. De verhalen kruipen uit de schaduw en geven zich bloot aan het licht van het theater om een transformatie in te zetten en uiteindelijk te helen.

Hoe is het om autistisch te zijn als vrouw, als moslima, als persoon van kleur? Wat gebeurt er als je jarenlang niet gezien wordt, omdat je niet past in het standaardplaatje?

Leila (40) kreeg pas laat haar diagnose. Niet omdat er niets aan de hand was, maar omdat autisme vaak wordt bekeken door een witte bril. In haar zoektocht botste ze op onbegrip – zowel bij hulpverleners als in haar eigen omgeving. Uiteindelijk vond ze herkenning, rust en begrip voor datgene wat ze jarenlang alleen had gedragen.

In deze lezing deelt ze haar verhaal over aanpassing, verlies van identiteit, en uiteindelijk: zichtbaarheid. Ze laat zien waarom culturele sensitiviteit in de hulpverlening geen luxe is, maar noodzaak.

‍

De UNESCO Jongerencommissie presenteert een drieluik aan gedichten geschreven door jong en oud op een interactief programma vol dans en muziek.

Ervaren dichters hebben hun kennis en levenservaring met de hoofdvraag ‘Wat betekent vrede voor jou?’ gedeeld met jonge, opbloeiende dichters. We reflecteren op het belang van 4 en 5 mei met betrekking tot de Tweede Wereldoorlog om aan de toekomst van herdenken te werken: we maken het belang van herdenken duidelijk aan volgende generaties.

‍

Wie durft het gesprek aan? Leen een levend boek: mensen met een verhaal.

Tijdens Living Library op 10 mei kan iedereen één van de ‘boeken’ lenen voor een kort gesprek, gewoon uit nieuwsgierigheid of omdat je mogelijk herkent in een boek of omdat je wil weten of datgene wat je altijd dacht wel klopt over een bepaald thema en onderwerp. Een uitdaging, zowel voor de ‘boeken’ als de leners. Durf jij jouw vooroordelen uit te dagen over bijvoorbeeld een vluchteling, iemand die zelfmoordgedachtes heeft gehad of laaggeletterd is?

De middag wordt feestelijk geopend om 13.00 uur waarna je het eerste levende boek kan komen lenen!

Met elk 'levend boek' kun je maximaal 20 minuten in gesprek. Als je er bent reserveer je het thema waarover je in gesprek wil en dan kun je aanschuiven. Je mag natuurlijk meerdere 'levende boeken lezen' door verschillende te reserveren. Het is gratis en je kan zo binnenlopen. Kom je ook?

‍

Hoe ziet hoop eruit in een gebroken wereld? En hoe kan kunst ons helpen om ons een toekomst in te beelden die hoopvol, en tegelijkertijd realistisch is? De groepstentoonstelling RE:FWD: A Reply to the Present, A Forward to Us All brengt hoopvolle toekomstperspectieven van 21 jonge kunstenaars samen.

Via installaties, soundscapes, schilderijen, textielkunst en sculpturen verkennen en vieren  zij kleine en grote hoop. Zij kijken kritisch naar het verleden en het heden en speculeren over wat er zou kunnen zijn. Onder het motto – ´zonder bewustzijn vormt zich geen fundament en in een luchtkasteel kan niemand leven´ – onderzoeken zij wat het betekent om een toekomst vorm te geven vanuit rouw, veerkracht en mogelijkheden.

De bezoeker wordt geprikkeld om hoop niet langer te zien als een abstract begrip, maar als een actief proces.  En als de mens zelf hoofdverantwoordelijke blijkt te zijn voor die hoop, dan is het actief bijdragen aan de totstandkoming van een hoopvolle toekomst, dus aan ons.

‍

In samenwerking met Theater Corrosia organiseert het Comité 30 juni – 1 juli Flevoland een inspirerende workshop & dialoog over identiteit, afkomst en verbondenheid.

Deze sessie is onderdeel van het voorprogramma van de theatervoorstelling:
"Mijn vader Anton de Kom" met spel van Urmie Plein onder regie van Raymi Sambo

🌱 Ontdek jouw roots. Deel jouw verhaal. Luister naar dat van een ander.
Een moment van verdieping, ontmoeting en reflectie.

🎟️ Toegang is gratis

🥟In de pauze is er warme maaltijden en hapjes verkrijgbaar
🎫 Deelnemers aan de workshop ontvangen €10 korting op de voorstelling! kaarten voor de voorstelling zijn verkrijgbaar bij Corrosia

‍

Hoe ver reikt de invloed van familie? En kun je zelf kiezen wie je familie is?

In Anton de Kom, mijn vader neemt Doris, een gepassioneerde bevolkingsonderzoeker, je mee op een reis die begint met een lezing in een theater, maar al snel verandert in een diep persoonlijk verhaal. Als adoptiekind uit Suriname worstelt Doris met haar identiteit. Haar Nederlandse ouders voelden als een puzzelstukje dat niet helemaal past. Het verlangen om te begrijpen wie ze echt is, drijft haar weg van haar adoptieouders, richting haar roots.
Tijdens haar zoektocht ontdekt ze het verhaal van Anton de Kom, de legendarische Surinaamse verzetsheld die vocht tegen koloniale onderdrukking. Zijn strijd raakt een snaar diep van binnen. Hoe meer ze zich in zijn leven verdiept, hoe meer ze gelijkenissen ziet met haar eigen worstelingen. Wat begint als een zoektocht naar identiteit, wordt een aangrijpende ontmoeting met een man die voelt als de vader waar ze altijd naar zocht.
Anton de Kom, mijn vader is een ontroerende en inspirerende voorstelling over strijd en verbondenheid vanuit de vraag: “Bij wie ben je thuis?”

‍